مراکز آموزشی ۱۰ شهر آذربایجان‌غربی به مدت ۲ هفته تعطیل است
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۴۲۵۹۵
"رضا میدان‌رو" روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: در اجرای "طرح جامع مدیریت هوشمند محدودیت‌ها متناسب با وضعیت و روند ویروس کووید ۱۹ در شهرهای کشور" و طبق تصمیم ستاد مدیریت و مقابله با کرونا در استان تمامی مراکز آموزشی در شهرهای با وضعیت قرمز از جمله ارومیه، پلدشت، چایپاره، خوی، شوط و سلماس در شمال استان و اشنویه، سردشت، میاندوآب و نقده در جنوب استان به مدت ۲ هفته از اول تا پانزدهم آذرماه جاری بطور کامل تعطیل است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی بیان کرد: روند آموزش دانش‌آموزان نیز که از ۱۲ مهرماه نیمه حضوری و آنلاین بود در تمامی کلاس‌های درس به صورت مجازی برگزار خواهد شد.
معاون تربیت‌بدنی و سلامت و دبیر ستاد کرونای اداره‌کل آموزش و پرورش آذربایجان‌غربی گفت: فقط کارکنانی که برای حفاظت فیزیکی و حفاظت از تاسیسات و سامانه‌های الکترونیکی حضورشان ضروری است در مراکز آموزشی حضور خواهند یافت.
آذربایجان‌غربی دارای ۶۲۲ هزار دانش‌آموز با پنج هزار و ۵۴ مدرسه است که از ابتدای بازگشایی مدارس آموزش آنها اغلب در شبکه شاد به صورت آنلاین، نیمه‌حضوری و حضوری به صورت ۲ روز در هفته و به مدت ۲ ساعت در روز در مدارس انجام شده است.
حضور در مدارس استان از ۱۵ شهریور ماه کاملا اختیاری بوده و اجباری در این زمینه برای دانش‌آموزان توسط آموزش و پرورش گزارش نشده است.
۶۱۸ هزار دانش‌آموز در آذربایجان‌غربی همزمان با سراسر کشور با رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی ستاد مقابله با کرونا، سال تحصیلی جدید را از ۱۵ شهریورماه سال جاری در این استان آغاز کردند.
شیوع ویروس کرونا در آذربایجان‌غربی از دهه سوم شهریور امسال افزایش یافته و این روند با بی‌توجهی مردم به رعایت نکردن پروتکل‌های بهداشتی همچنان تداوم دارد و سبب شده تعداد بستری‌های روزانه کرونایی چندین برابر ماه قبل شود.
برچسب‌ها مدارس ویروس کرونا آذربایجان غربی پروندهٔ خبری کرونا در ایران؛ آخرین اخبار و گزارشهامنبع: ایرنا
کلیدواژه: مدارس ویروس کرونا آذربایجان غربی مدارس ویروس کرونا آذربایجان غربی اخبار کنکور آذربایجان غربی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۴۲۵۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای آموزش و پرورشی که سرپا نیست
مجتبی مرادی؛ حکومت‌ها اگر بتوانند از سلاح و موشک و بمب دست بردارند، از آموزش و پرورش نمی‌توانند صرف‌نظر کنند، چون ایده‌ها، الگو‌ها و مدل‌هایی از کمونیستی‌ترین وضع تا سکولاریسم و لیبرال دموکراسی و اسلام دارند که با قوای نظامی امکان نهادینه‌کردنِ آنها وجود ندارد، پس ناگزیرند روی قوای ذهنی کار کنند تا نظام حکومتی و بلکه اجتماعی‌شان از هم نپاشد و نسل‌های بعدی همچنان به نظم مطلوب و برساخته‌ی حکومت پایبند باشند. از همین روست که گزینه‌ی آموزش اجباری در بسیاری از ممالک هست، حال آن که سربازی اجباری نیست.
انصاف این است که جمهوری اسلامی ایران اصلِ سیِ قانونِ اساسی‌اش را که رایگان بودنِ آموزش و پرورش است مراعات کرده، به علاوه تغییرات پی‌در‌پی نظامِ آموزشی، فارغ از آثار و نتایجش، خود گواه دیگری بر اهمیتِ آن و دغدغه‌ی نظام است.
امروز دیگر با یک حسابِ سرانگشتی معلوم می‌شود که دخل و خرج این سازمان عریض و طویل با هم نمی‌خواند و فقط با تقسیم رقمِ بودجه بر کارکنانش مشخص می‌شود هشت‌اش گروِ نه است. هزینه‌ی مدرسه‌سازی و نگه‌داری ساختمان‌ها و مراکزِ آموزشی خود قوز بالا قوز است. تجهیز مدارس به ضروریات روز گاهی به خیالبافی می‌ماند وقتی هنوز مدارسِ کپری داریم.
اگر تحریم‌ها برداشته شود و نفتِ ۱۵۰ دلاری بفروشند و دستِ دولت و حاکمیت پر باشد، می‌تواند به آزمون و خطاهایِ آموزشی پرورشی ادامه دهد که به احتمالِ زیاد کم‌ترین عوارضِ آن حیف و میلِ بیت‌المال خواهد بود، همین الان آمار‌های رسمی از افتِ شدیدِ تحصیلی و عدمِ رغبت در دانش‌آموز و احتمالا معلم حکایت دارد.
دو چیز ثابت است:
۱. نظام در زمینه‌ی آموزش و پرورش دغدغه دارد.
۲. به هیچ وجه آن را رها نمی‌کند.
دو چیز روشن است:
۱. آموزش و پرورش اگرچه نمرده است، اما سرپا هم نیست.
۲. آموزش مثل هر امر دیگری متناسب با عصر و زمانه‌اش تغییر می‌کند و ابعاد و وجوهِ تازه‌ای می‌یابد.
پیشنهادها:
۱. آموزش مقطع ابتدایی اجباری شود، هزینه‌های آن تمام و کمال به عهده‌ی دولت باشد.
۲. نصفِ هزینه‌ی تحصیل در مقطع راهنمایی از خانواده‌ها گرفته شود و نصفِ دیگر را دولت تأمین کند.
۳. هفتاد درصد هزینه‌ی تحصیل در مقطع متوسطه را والدین و سی درصد دیگر را دولت بپردازد.
۴. نظامِ تربیت‌معلم، مثلِ دانش‌سراها، بعد از مقطع راهنمایی با جدیت احیا و فعال شود.
۵. دانش‌آموزان پس از پایانِ مقطع راهنمایی و با نظارت دولت جذبِ کارگاه‌ها، کارخانه‌ها و مراکزِ تولیدی شوند تا هم ضمن کارآموزی و کارورزی پس از چهار سال نیروی تخصصی کار آماده باشد. بیمه و حقوق حداقلی هم ضروری است.
۶. معافیت‌ها و مشوق‌های مالیاتی و سرمایه‌گذاری برای بخش خصوصی در نظر گرفته شود تا به تدریج و در حالت ایده‌آل نیمی از امر آموزش را عهده‌دار شود. مدارسِ خصوصی یکی از مهم‌ترین ابزار‌های ارتقای آموزش و کاستنِ از بار دولت است.
۷. با فعال شدن بخشِ خصوصی ماجرایی تحتِ عنوان خیرین مدرسه‌ساز و ساختمان‌سازی‌های بیهوده متوقف شده، کمک‌های داوطلبانه‌ی مردمی مستقیما به خزانه‌ی آن برسد.
۸. مدرک‌گرایی که آفت و ضد ارزش است برچیده شده، دانشگاه‌های دولتی به حداقل ممکن برسد (مثلا حداکثر بیست دانشگاه) و بقیه‌ی آموزش عالی به بخش خصوصی سپرده شود تا افراد با هزینه‌ی شخصی و در صورت تمایل در آن مراکز ادامه تحصیل دهند.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟